hassle sa MRT

same as what i do everyday i woke up at 6:30am. planado na ang araw ko i ate tuyo at sinangag nagluto si nanay. umalis ako ng bahay ng 7:15am. nakarating ako ng mrt ng 7:45am. sobrang dami ng tao gustong sumaka

what i learned from winnie the pooh

i read this article from phil star yesterday, its was written by stephanie coyuito...... natuwa ako kasi meron ka palang matututunan sa isang bear na hindi marunong magsuot ng salawal.

1. dont wait for other people to come to you
2. try not to let intellect obscure your intuition
3. however bog you are you need a little tenderness
4. learn to love yourself & others will like you more
5. visualize yourself succeding like pooh and piglet, then watch it happen
6. learn to laugh and laugh
7. start there and now
8. its me (i think)
9. is always being busy worth it?
10. keeping company with pooh means a longer happier life

di na ko input ng mga ideas or explanatio coz i think, lahat tayo can view these in different ways. so it really depends on how you relate urself on this philisophies.....

there something with my day yesterday

yesterday, i just attend the training na sana 9am lang to 5pm. pero its was moved to 10-6pm kasi late yung first speaker. but its very ok kasi may nakilala ako two girls na new hire din. their names are dada and shelly. dada is a fresh grad from up who took up mech eng, shelly on the other hand is a ece grad and also she a sumacumlaude (tama ba yung spelling). such a nice bunch of people kasi we have somethin ni common (that what i know, di ko lam kong sila ganun din) nakakatuwa... kasi boring yung training buti na lang nandun sila to heigthen up the mood. we exchange # and email add's..... nandito na yung mayari ng comp na ginagamit ko so i need to save this at my draft na lang, and ill continue it na lang sa haus.....
dito pa rin ako sa opis, buti na lang mabait si sir ben na ipahiram yung pc nya. pagsabado pala dito alang boss, yippeee!!! ang sarap pumasok. haha. tuloy ko yung kwento ko. kahapon din, hindi kami nagsabay ni pao kasi nacelebrate yung dept nila sa market2x. so magisa lang ako umuwi, nakisabay na lang ako kina shelly & dada kasi mag-mrt din daw sila. problema papunta silang south ako north so hanggang mrt lang kami sabay. (gulo no?) ang nahihiwagaan ako habang nagaabang ako ng mrt e may narinig akong boses ng babae sa likod ko na nagereklamo kasi hindi sila makasakay ng kasama nya. nang lingunin ko kilala ko pala sya (sya si mam rachel ng jb banawe) at kasama nya rin si eugene isang crew. bumaba kami sa north ave station, plano ko sana magdyip papuntang munoz pero ewan ko ba may nagtulak sa akin na maglakad ng 3 blocks papunta sa sakayan ng frisco. pag sakay ko ng dyip nakasabay ko naman si sherelyn. WEIRD!!!.. kahit tuloy hindi ko kasabay si pao ngaun e hindi rin ako magisa umuwi...... iba talga tong araw na 'to

another day of work

nakuha ko na ang dapat na oras ng pag-gising tried and tested kong baga. kailangan gumising ako ng 6:30am. dapat nakaalis na ko sa bahay before 7:30am. para makarating ako ng opis ng 8:30am. at ang maganda sa ganun e ala pa masyadong tao sa mrt. di ko naiipit, sayang naman ang mala nagtitinda ng encyclopedia kong attire at nakakapagcheck pa ko ng blog at mail ko. hahaha.... lunch break namin kaya lang puno yun pantry kaya maya na lang kami kain ni pao. ulam nga pala namin yung 2 days old na adobong manok ko. sabi nya nga sobrang alat na kasi babad na sa toyo. pero napatyagaan pa naman namin.
bukas ill be on training the whole day (from 9am-5pm) and i also been told na ill start calling posible clients to either mon or tues. sana nga makayanan ko. plz pray for me!!!!!!!!!

getting used to...

haggang ngayon ala pa rin akong pc, and is still dont know kung kelan ako magkakaroon. kwento ko na lang what happen to me today, good news: di na ko pinagxerox ng isang buong libro. Bad news: yung mga sinerox ko kahapon sinulat ko sa trasnmittal paper ( yun yung papel na tinatawagan namin mga telemarketer na naglalaman ng mga info ng leads) sakit ng kamay ko at may kalyo na ata.... hahaha. di pa rin ako natre-train sabi sa friday daw buong araw ako train.
after kong magsulat sa transmittal paper, lahat yung mga leads ay pinadalhan ko ng fax.... halos buong araw ko nakain sa kakasulat at kafafax. ok lang kahit na ang trabaho ko ala naman relasyon sa posisyon ko ok lang kasi may sweldo namn ako. hahaha

working...work....work

been 2 says since my last post. (bakit ba laging kong sinisimulan yun blog ko sa ganun) haha anyway, im at the office right now. as a background bout my work. im a telemarketer, the company is selling internet service to both corporate or residential people. enough of that, im not calling clients yet coz ive been told that i have to undergo 1mnth of training. i find it very funny coz im workin for a internet provider but i dont have my own computer, oo ala kong computer kaya lang ako nakapagblog ngaun kasi gamit ko yung pc ng katapat kunggirl na si jm. mabait naman sila but i think id still need to be careful just like what len the HR here told me. lunch time kaya nakasingit ako. tinanong ko nga kung kelan ako magkakapc ang sagot "di nila sure kasi ala ng available," expected ko na yung ganon na sagot. kanina bago mag-lunch pinagxerox ako ng isang book .... yun yung mga leads nila. napansin kasi ng boss ko na ala kong ginagawa kayo yun sinabihan akong magxerox. sabi ko nga ok lang sa akin magxerox, eventhoug i know na i look stupid lalo na kapag nakikita ako ng ibang tao and they will asked me "bakit me sine-xerox yan?" with a big smirk on their face. gusto ko sana pagkukutungan sila kaya lang bago pa lang ako dito. maybe pag matagal-tAgal na. bwuhahahaha ... makakaganti din ako sa inyo!!!!! pero on the brigther side, bayad naman ako kahit na tiga-xerox lang ako. so ok na rin..... peace out

bagong kaalaman

salamat kay tsong batjay at may natutunan ako ngayon... eto na siguro yun tinatawag nilang sarap sa lahat ng paghihirap. lolz. di lang talga ako ngayon pinatawa ni batjay kundi may natutunan pa ko. nagpalit na rin ako ng browser ko. hindi na ko gumagamit ng internet explorer .. kundi firefox na rin. sobra pare ang kewl ng browser na to!! o dahil bago lang sa paningin ko,, basta ang kewl alaga. tulad nga ng sinabi ni tsong batjay sa blog nya... parang nakainom ng kung ano yung pc ko sa bilis.. hahahha.... at salamat dun sa tip ni chin wong. sobra iba talga nagagwa ng kaalaman.. bwuhahaha.... try nyo rin?

3 days straight

Been 3 days na hindi ko nakapagblog… its becoz those three days is them ost unexpected days of my January month. Di ko lam nun Friday nagkita ulit kami ni joms, nagpunta kami sa sm to remind yung mga friends naming nung high school para sa aming get together sa baywalk.

Saturday, nagpunta ako kian joms kasi noon lang sya naghanda para sa birthday niya. So nagpunta ako sa house nila sa Fairview. Bumalik kami ng bahay mga 4pm na, nood ako ng “little black book” what a nice story I learned that to get want you want you must believe in happy endings and not all happy endings is what you expect it to be…… midnight dumating sina russ, ces, sha, she, Helen at bevs, kasama na rin akmi ni joms. Umalis kami ng bahay mga past 9pm na. Dumiretso kami ng baywalk. We never expect na sobreang dami ng tao. Naisip ko sabado nga pala. May new attraction nga sa baywalk e yun bang mga taong nagpo-posed as statue just like in New York. Mga 10pm we decided to go cowboys grill to eat kasi ala kami mapwestuhan sa baywalk sa dami ng tao. We really enjoy each other’s company, siguro dahil na rin sa tagal naming di nagkita. Nakaisang pitcher lang kami ng beer kasi yun iba hindi namn uminom. We got hoem mga 2pm na. Dito natulog sa house sina bevs, she at sha.. im planning to post the pictures ditto sa blog ko kasi gusto makita ni edith friend namin sa California…. Pero di panapapadevelop yung film ni she. But as soon as the picture is developed popost ko ditto…. Ciao for now!!!

bagong umagang parating ... hala FPJ

What a day!!! Di ko nakapagblog last night kasi pagod na ko. Buong araw kaming nag-walk in sa mga opisina ni tristan. About the inteview sa tridel ok naman, nagtest ako. Nakakatuwa nga kasi di ko lam yung mga sagot sa tanong. Tanungin ba naman kasi ako kung ano ang internet; ano ibig sabihin ng dsl?; kelan nagboom ang internet sa pinas? Ba malay ko!!! Alam naman nilang marketing graduate ako. Pero syempre nagpabibo ako. Kahit di ko lam singutan ko parin yung iba… Buti na lang din fren ni Pauline yung hr tinuruan nyo ko ng ibang sagot. Kulit nga e… hehehe, pinabalik ako today to do my final interview with the senior manager, ayun aga ko tuloy ulit nagising… nandun na ko ortigas mga 9am. Exercise na rin ako kasi mahabang lakad ko from mrt to emerald avenue. Sabi ko nga kung matataggap ako malamang everyday ganito ang lakarin ko. Ngaun pa naman medyo mataba ako, malamang magbilang lang ako ng ilang araw payatot na ulit ako. Everything is worthy naman kasi natanggap ako … oo may trabaho na ako ulit as a telemarketer ng tridel. Pinagstart na nga ako agad sa Lunes….

a day in the life of mr. erwin

Nothin-special today, just the same old regular day of my life (if you could call it life). Nagising ko maaga kasi, sinugod ako ni aaron at abi sa kama. Pinangunahan ko na bumangon na agad ako. After that, lumabas ako ng bahay at nagpunta kila ate nimfa, which is what I normally do kapag la na akong magawa sa bahay. I ate mami sa tindahan ni aling selya at mang dagul. Before midnight, nakarecvd ako ng text from Pauline saying I’ve got an interview with there office tomorrow at 9am for a sales position. Actually na-interview na ko ng H.R. nila last November but they told me na ang opening pa nila is on January which is ngaun month na ‘to. So tomorrow may interview ako with the manager nila… sana it will turn out good. Pero medyo nag-aalangan pa ako…bahala na!!!

mahirap magpalaki ng magulang

ive watched y speak the other day and it wont stopped me from thinking about their topic. its about "dapat ka bang magalit sa pagiging pabaya ng iyong parents?" (or something like it) anyway. kung ako tatanungin, OO at HINDI. depende!! but looking around, kahit nga dito lang sa aming kalye e you will see all those irresponsible parents. once their is an accident here, wherein a little kid is involved (aged 5 or 6), hes been hit by a jeepney. the kid is playing at the back of the jeepney when it happen. sino may kasalanan? alam naman yung bata.... malamang yung nanay. at ang masama pa nun e, yung nanay ay either nakikipagtsimisan lang o nagsusugal. i pity those parents and part of me hates them. meron pa ngang mom dito sa amin na inaagawan pa niya ng food yung anak nya.... hay!!!! gusto ko sanang murahin yung nanay e. minsan nga i cant stop to say may nanay pa lang ganito!!! welcome to the real world erwin o sa phils lang nanyayari to!!!! and their this one mom also na hinahayaan nya lang yung kids nya na maglaro magisa sa kalye, her reason... hayaan mo raw para matuto ( she says this with a grin on her face) i cant believe it. isa pang nakakinis, pag may nanyari na dun sa bata for example.... nadapa yung kid... the parents (most of the moms her do these coz i saw them) blame the kid. sinisisi nila yung kakulitan nung bata at pinapapasok sa loob ng bahay nila. syempre yung bata iiyak lang... tapos yung nanay balik sa sugalan.... *sigh* iniisip ko tuloy baka kaya naman nagalit yung nanay kasi naistorbo siya sa pagsusugal.... bwuhahahaha.... ngayon sabihin nyo kung sino mahirap palakihin ang magulang o ang bata?????

tsunami o sunami ewan ko!!!!!

hi!! its bin 2 days since my last story kasi naubusan ako ng load sa net. lam nyo namn ala kong trabaho. heheh. anyway, i received this email from a friend it contains pictures from the tsunami incident... i just wanna verify with you all kung sa tingin nyo na gawa lang tong picture na 'to o genuine..... hmmmppp kasi ako alanganin. kung tititigan nyong mabuti yung pic mukhang nakangiti yung mga tao.... wala man lang sense of panic o ano man. basta kayo na maghusga....

buhay airport sa pinas

natutuwa naman ako atmay bumisita sa blogsite ko... kina ate arlin, shereen at ka edong. si ate arlin obvious ba ate ko .. nasa dubai siay kasma ng isa ko pang ate. Si shereen cousin na niece ko. (no explanation needed)

Si bob ong ay writer ng tatlong book namely; ABNKKBSNPLAKO, BAKIT BALIGAD MAGBASA NG LIBRO ANG PINOY, ITIM NA LIBRO NI HUDAS at ang huli ay ALAMAT NG GUBAT. Bilib ako sa kanyang magsulat. Parang sinusulat nya lang yung nararamdaman nya. Kainis lang kasi di sya nagpapakilala. Maramin ngang nagsasabi na baka hindi lang isang tao si bob ong. Pero ok lang kasi magada naman talaga ang mga libro niya.
Sinubukan kong magsend ng akin blog sa pamamagitan ng cellphone ko. Pero di nagwork. Malamang may mali na namam akong nagawa. Marami pa talaga akong dapat matutunan sa blog. It will take a lot of time and effort ka nga. Hahah. Kwento ko sana yung experience naming ng ihatid naming si ate elsie sa airport. Biruin nyo ganon pala kahirap dto sa airport ng pinas, mapapamura ka talaga. Nun nasa departure area kami para intayin kung makakalusot yung over baggage nadala ng ate ko (ewan ko ba alam naman nyang 25kilos lang ang allowed pilit nya yung 35kilos na dalahin) gawain talaga ng pinoy , “pipilitin baka makalusot”. Pero nakalusot namn!! Baka naglagay? Di lang yung ang blairwitch experience naming sa airport. habang iniintay.namin yung paglabas ni ate para mgpalam ulit. yung mga tao sa labas nagkakagulo parang may edsa revolution. Tapos yung mga sekyo tinataboy kami mga nagiintay para ba kaming mga langaw na tsinutsupe. Naisip ko bakit hindi sila maglaan ng waiting area kasi most of the people na nagiintay e matatanda pa. Sinagot nga ni nanay yung isang guard:

Nanay: bakit nyo kami pinapaalis, di namn kami titira dito e, may iniintay lang!!!!
Sekyo: E mam, bawal ho ditto…
Nanay: Ok, teka lang masakit kasi ang tuhod ko. (palusot nya baka hindi kami paalisin)
Sekyo: E kung masakit pala ang tuhod nyo .. e bakit sumama pa kayo dito sa airport?

Nak ka naman ng tutsa!!! Gusto ko sanang hawakan sa leeg yung sekyo e sabay sigaw ng “O libre kotong” kaso ala kaming nagawa ayun umalis na lang kami……

buhay baktol

Lumabas ako ng bahay kaninang hapon… leche yan ang baho ng hangin pano ba naman yung kapitbahay kong laalaki nakatayo sa tapat ng gate na ka muscle shirt yun bang damit na allang manggas. Ang lupit men ang lakas ng putok sa kilikili. Di ko malaman kung bakit sa dami ng mga ads na lumalabas tungkol sa mga deodorant na gumagamot sa mabahong kilikili e hindi man lang tamaan tong mga taong to. Ewan ko ba , ang laki talga ng galit ko sa mga taong may anghit. Kasi marami naming paraan para magamot ito e hindi pa magawa, siguro sa sobrang sanay na sila di na nila naamoy ang sarili nila. Naalala ko tuloy yung prof ko nun college sabi nya:

Prof: ako kapg nakakasabay ako ng taong may anghit sa dyip tinatapik ko at sinasabihan ko na “Ma/Ale may karapatan din po kong mabuhay kaya kung pede pakibaba nyo yun kilikili nyo.”

Ang hindi ko pa maintindihan e yung may asawa tong lalaking nasa gate namin na may baktol at dalawa pa ang anak nila a. Napaisip tuloy ako pano nate-take nong asawang babae yun makipagsex sa lalking to na ang baho ng kilikili.. sigh buhay pinoy nga naman …….. ala naman sa tradisyon ng pinoy ang mabahong kilikil. Hay ewan bahala sila. Leche!!!!!!

nagsisimula ulit ako mag blog .... kasi wala na namn akong magawa ... create ako ng bago yung onliindapilipins ..... hehhhehe sana may magbasa