puno sa gilid ng daan

nakita ko 'tong puno to ng pauwi na kami ni joms galing sa botokan.march ngayon pero bakit naglalagas yun mga puno.....

Ang globe nga naman!!!

Im planning to post pictures sana taken from “botokan” isang lugar sa labas ng camp caringal. Salamat kay jomar at narating ko ang lugar na yun. Nagsend ako kahapon ng 6 na photos from my cell thru my yahoo email, but I haven’t received any of them. Kaninang umaga nagtry ulit ako magsend ng isa pa, pero still I didn’t get it. So tinawagan ko ang globe to complain. But they don’t give me any good answer, all they say is wala naman daw problem sa end nila. Pero hindi nila pagwawalang bahala yung situation at irereport nila ito sa tech dept nila. (lagi naman yun ang script nila e) tapos dun daw sa nabawas na load ko, papasahan na lang daw nila ako ng 15pesos na load. Ok na sana kaya lang 5 working days pa raw bago ko matanggap. Aba, iba na yan!! Sabi ko “5days para sa 15php na load” and sagot “sir pasensya na po kasi ganon po ang policy naming dito” . wala akong magawa kundi ang ngumawa na lang sa tabi ng table ko (joke!!!) sabi ko sa operator “sige intayin ko na lang”. iba talaga ang lakas ng GLOBE!!!!!

my inspiration

While im reading post of sassy lawter's blog she talked bout this 5 yrs old girl name isabela. She is under chemotherapy right now due to a certain type of disease na ngayon ko lang nalaman. It was called neuroblastoma. Cant help but feel pity towards her. But when I saw her photos, I cant help but smile and feel ashamed but thinking so. She’s such a wonderful little girl. Angelic face, nice set of eyes and a lovely smile that definetly I wont forget. Hindi ko lam basta there is something bout her that makes me stare for so long. (sure ko hindi ko siya kamag-anak). There is this aura in her that so strong na nakakahawa. Made me think na how lucky I am na tumanda ako ng ganito na alang complications. What im feeling right now is more of envy than pity. Envious of her, coz she never losses hope and she doesn’t mind having that said diseases. I just wish and pray for her immediate cure.
She served as an inspiration for me to do well in my job and stop complaining … never lose hope, instead give my best in all that I do.

mrs. crap

*sigh* hindi talaga mawawala ang salsapunga (bwisit) sa buhay ng tao. akala ko pa naman ay magiging tahimik ang buhay ko dito sa trabaho. nagkamali ako ... nakilala ko si mrs crap, isang babae na sobra kong manlait and her alibi is prangka daw kasi siya at sinasabi niya lang ang gusto nyang sabihin. (point take) but everthing has their limit and enough is enough. ang nakakatuwa dito kay mrs crap e wala siyang pinipili na asarin whether babae, lalake o ano ka pa man. kilalang-kilala sya sa opis kasi dati syang empleyado dito. ngayon nalipat na siya ng ibang opisina. pero madalas nagpupunta sya dito sa opis para mangasar o mangbuska ng mga tao at sympre hindi ako nakaligtas sa kanya. madalas pagnakikita nya ako ay sinisira nya talga ang araw ko. para bang may demonyo na bumubulong sa isip nya na "aking alagad, asarin mo yang taong yan ... sirain mo ang araw nya" syempre bilang masunuring alagad she will do it. without having any second thought kung makakasakit sya o hindi. after nun she will ask you "naaasar ka na ba?" (with making smirk on her chubby face) minsan gusto ko syang kausapin at tanungin ko sya kung ano ang problema nya? kulang ba sya sa atensyon? baka nga? kasi ang alam ko ang mga taong ganun kundi kulang sa pansin e talgang likas na! tinawag ko syang crap kasi yun na yun siya. umaalingas at nagpapansin sa mga taong nagdaraan. but i wont step on her coz shes not worthy..... bwuhahahahaha

unproductive

thats how i described my day today. "one big unproductive day" . dapat may meeting kami ng 2:30 today pero hindi pumasok yung boss ko so hindi sinali yung department namin. hindi ko nga maintindihan e kung bakit di man lang kami inaya ng ibang dept. *sigh* pero teamwork ang isa sa vision ng company ito tinamad ako mag call out ng client. may na close akong isa yun client ko na hindi ko akalain na kukuha, kahapon sinubukan kong basahin yung mga old post ko, napansin ko papangit ng papangit yung post ko haaayyyyy .... hindi ko natuwa sa mga psot ko hindi na entertaining. wake up call sa akin to!!! .... ill make up for my loses...... see yah again

everything is worth living

i consider my day today as a so-so kinda type of day. nothin fancy happened. i almost finish with my book. most of my officemates asked me why do i read it, my answer is that im just curious and i never found a book that is very bold and blunt like da vinci code. di ko napanood ang amazing race 7 today ngayon pa naman ang pilot episode nila. abangan ko na lang yung repeat ng gabi. urgghhh.. kuya frendell (hehe) tnx nga pala sa comment ahh. yes u are right hindi lang naman ako ang hindi nakameet ng quota the other dept has some also. pero on our dept all of them are celebrating (besides me) dahil na ka-quota sila.anyway, before i got here i told myself that ill just do my job and the hell i care with other people. if i wont sell for 3 months, that only means that this job is not for me.......

1st day of march

im so pressured today, kasi hindi ko na meet yung quota ko last month however all of my officemates hit their quota. nahihiya nga ako sa sarili ko so i really have to make up for this month. ang nakakatuwa (actually nakakainis) yung mga client ko for this month puro promise... sana lang yung mga promise nila e matupad. i also celebrated my 1st month here at the office last feb 24. aba! hindi ko akalain na tatagal ako ng ganon. *sigh* buong araw akong nagtrabaho ng sobra by 3pm nagkaroon kami ng seminar for building website (na hindi ko masyadong na gets) it tooked 1 1/2 hours yung session some of my officemates are sleepy na kasi malamig sa conference room. di ko nga pala naikwento, sa sobrang pagtitipid ng comp may oras ang aircon. pagdating ng 11am patay na ang ac bubuksan ulit ng 1:30pm. tapos pagdating ng 4:30 pm patay ulit at bukas na bubuksan ulit. kaya ayon nanlilimahid na kami paglabas ng opisina. pinoy talaga!!! balik tayo sa story ko. tapos ng meeting subsob na naman ako sa tawag... right now pauwi na ko. magisa nga lang ako ngayon uwi kasi si pao sasamahan si jay-r sa interview nya. pagod ako ngayong araw na to sobra. kaya sige na .. till next time