hindi ko kayang umuwi magisa ... hindi ko kayang lumabas o pumuntan ng kahit 1km lang mula sa bahay ng walang kasama. Natatandaan ko pa noon, hindi ko kayang pumunta sa pagupitan ng ako lang. kailangan may kakarag-karag akong isang kaibigan o kaklase bago ako makapagpagupit. ni hindi ko nga kayang pumunta sa mall ng magisa, lalo na ang kumain sa labas. pakiramdam ko lungkot na lungkot ako. na halos kawawa ako at parang may naririnig akong mga tinig na nagsasabing "kawawa naman siya?"
maikwento ko lang yung 'bago-bagong pangyayari sa aking di maintindihang paguugali. nagkayayaan kaming makakaopisina sa client logic na magbreakfast sa likod ng IS sa may ortigas. kahit na malayo-layo sa opisina, oks lang naman kasi may tsikot yung isa kung kasama. apat kaming natuloy. si jenny, si potipot, ako at si PJ. nung uwian na heto hindi na naman ako mapakali. nagiisip ako kung kanino ako sasabay. kay jenny?? malamang hindi pede kasi ihahatid siya ni PJ. kay potipot?? medyo malabo kasi sa makati siya nakatira sa QC ako. taliwas yung daan namin.
tanong nyo kung kanino ako nauwing sumabay??? OO kay potipot!! tanga ba? oo na realized ko na lang na napalayo pala ako ng sobra nung nandun na ko sa makati at pasakay na nang dyip papuntang LRT station.... *sigh* ano b yan???
"AUTOPHOBIA = refers to an abnormal and persistent fear of being alone or of oneself."
No comments:
Post a Comment